Ποινικός Κώδικας - Άρθρο 73

 Απαγόρευση διαμονής

         1.  Αν το δικαστήριο,  εκτιμώντας  το  είδος  της  πράξης  που τέλεσε  ο  καταδικασμένος  ή  την  προσωπικότητά  του  και  τις  άλλες περιστάσεις, κρίνει ότι η διαμονή του σε  ορισμένους  τόπους  προκαλεί συγκεκριμένο  κίνδυνο  για  τη  δημόσια  τάξη,  και αν η ποινή που του επιβλήθηκε είναι Κάθειρξη ή Φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους, αλλά  για τη  Φυλάκιση  μόνο  στις  περιπτώσεις  που  ορίζει  ειδικά ο νόμος, το δικαστήριο αυτό μπορεί  να  καθορίσει  τους  τόπους  στους  οποίους  η αστυνομική αρχή μπορεί, κατά την παρ. 2, να απαγορεύσει τη διαμονή του για πέντε κατ` ανώτατο όριο έτη, τα οποία αρχίζουν από την ημέρα που η ποινή εκτίθηκε, παραγράφηκε ή χαρίστηκε.

         2.   Με βάση αυτή την απόφαση η αστυνομική αρχή έχει δικαίωμα, μετά γνωμοδότηση  της  διεύθυνσης  της  φυλακής  να  απαγορεύσει  στον καταδικασμένο να διαμένει για όσο χρόνο ορίζεται στην απόφαση σε όλους τους  τόπους  που  αυτή  ορίζει ή σε μερικούς μόνο από αυτούς, κατά το χρονικό διάστημα που ορίζεται στην απόφαση.

         3.  Σε περίπτωση δεύτερης και κάθε  άλλης  νεότερης  καταδίκης για   οποιαδήποτε   αξιόποινη  πράξη  Κλοπής,  Απάτης,  Πλαστογραφίας, εκβιασμού,  "πορνογραφίας ανηλίκων" Μαστροπείας, Σωματεμπορίας,  "ασέλγειας με  ανήλικο έναντι αμοιβής",εκμετάλλευσης πόρνης, παράβασης των διατάξεων για τα ναρκωτικά, λαθρεμπορίου, προστασίας  του  εθνικού νομίσματος και των αρχαιοτήτων, καθώς και στις περιπτώσεις της παρ.  1 αυτού  του  άρθρου,  το  δικαστήριο  επιβάλλει  στον καταδικασμένο την υποχρέωση μέσα σε δέκα ημέρες από την έκτιση  της  ποινής  του  ή  την απόλυσή του με οποιονδήποτε τρόπο, να δηλώσει στην αστυνομική αρχή του τόπου  της  διαμονής  του  τη διεύθυνση της κατοικίας του και, επί μία τριετία, να γνωστοποιεί κάθε μεταβολή της στην ίδια αρχή.   Η  διάταξη του άρθρου 182 εφαρμόζεται και σ` αυτή την περίπτωση.