Ποινικός Κώδικας - Άρθρο 13

 'Eννοια όρων του Κώδικα

                         
         Στον Κώδικα οι ακόλουθοι όροι χρησιμοποιούνται  με  την  εξής σημασία:

         α)  υπάλληλος  είναι  εκείνος στον οποίο νόμιμα έχει ανατεθεί, έστω  και  προσωρινά,  η  άσκηση  υπηρεσίας  δημόσιας,   δημοτικής   ή κοινοτικής ή άλλου νομικού προσώπου δημόσιου δικαίου
 
         β)  οικείοι είναι οι συγγενείς εξ αίματος και εξ αγχιστείας σε ευθεία γραμμή, οι θετοί γονείς και  τα  θετά  τέκνα,  οι  σύζυγοι,  οι μνηστευμένοι,  οι αδελφοί και οι σύζυγοι και οι μνηστήρες των αδελφών, καθώς και οι επίτροποι ή επιμελητές του υπαιτίου και  όσοι  βρίσκονται υπό την επιτροπεία ή επιμέλεια του υπαιτίου

         γ)  έγγραφο είναι κάθε γραπτό που προορίζεται ή είναι πρόσφορο να αποδείξει γεγονός που έχει έννομη σημασία όπως και κάθε  σημείο που προορίζεται να αποδείξει ένα τέτοιο γεγονός.   Έγγραφο είναι και  κάθε μέσο  το  οποίο  χρησιμοποιείται  από  υπολογιστή ή περιφερειακή μνήμη υπολογιστή, με ηλεκτρονικό,  μαγνητικό  ή  άλλο  τρόπο,  για  εγγραφή, αποθήκευση,   παραγωγή  ή  αναπαραγωγή  στοιχείων,  που δεν μπορούν να διαβαστούν άμεσα, όπως επίσης και κάθε μαγνητικό, ηλεκτρονικό  ή  άλλο υλικό  στο  οποίο εγγράφεται οποιαδήποτε πληροφορία, εικόνα, σύμβολο ή ήχος, αυτοτελώς ή σε συνδυασμό, εφ` όσον τα μέσα  και  τα  υλικά  αυτά προορίζονται  ή είναι πρόσφορα να αποδείξουν γεγονότα που έχουν έννομη σημασία.    
 
   δ)  σωματική  βία  συνιστά  και η περιαγωγή άλλου σε κατάσταση αναισθησίας ή ανικανότητας για αντίσταση με  υπνωτικά  ή  ναρκωτικά  ή άλλα ανάλογα μέσα

   ε) στρατός είναι ο στρατός της ξηράς,  της  θάλασσας  και  του αέρα.

   στ) Κατ` επάγγελμα τέλεση του εγκλήματος συντρέχει, όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξης ή από την υποδομή που έχει διαμορφώσει ο δράστης με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης της πράξης προκύπτει σκοπός του δράστη για πορισμό εισοδήματος. Κατά συνήθεια τέλεση του εγκλήματος συντρέχει, όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξης προκύπτει σταθερή ροπή του δράστη προς τη διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος ως στοιχείο της προσωπικότητας του δράστη.  

   ζ.) Ιδιαίτερα επικίνδυνος χαρακτηρίζεται ο δράστης όταν από τη βαρύτητα της πράξης, τον τρόπο και τις συνθήκες τέλεσής της, τα αίτια που τον ώθησαν και την προσωπικότητά του, μαρτυρείται αντικοινωνικότητα αυτού και σταθερή ροπή του σε διάπραξη νέων εγκλημάτων στο μέλλον".